خب، بالاخره رسیدیم به اولین انیمه از لیست خواب امسال. انیمه «مرخصی روزانه ی آقای ویلن» (Kyuujitsu no Warumono-san) به نظر میرسه یکی از اون انیمههایی هست که میتونه «آن» باشه. میدونین که من چی میگم، انیمههایی مثل «مرد یخی»، «زن حقوقبگیر کوچک و سمپای غولپیکر»، «فرشتگانی که تکامل رو طراحی میکنن»، «رئیس دوجیککو». همیشه خوبه که یه انیمهای داشته باشی که هر هفته منتظرش باشی، یه انیمهای که بتونی با خیال راحت ازش لذت ببری و نیازی نباشه خیلی به ذهنت فشار بیای. انیمههای کمدی ژاپنی به خصوص توی این زمینه خیلی خوبن.
تا اینجای کار خیلی خوبه. مانگای وب این انیمه خیلی خوبیه. البته من نگرانیهایی رو بین بعضی از خوانندههای مانگا دیدهام که میگن این انیمه به عنوان یه انیمه کمدی گگ، خیلی کوتاهه و ممکنه ظرفیت یک انیمه بلند رو نداشته باشه. راستش من هم این رو میتونم ببینم. در حالی که سبک طنز انیمه توی قسمت اول خیلی خوب بود، هنوز زوده که بگیم آیا این سبک میتونه برای مدت طولانی ادامه پیدا کنه یا نه. این چیزیه که باید بعداً بهش فکر کنیم، چون ممکنه اصلاً مجبور نباشیم.
شخصیت اصلی انیمه مردی به نام وارومونو سان (آسانوما شینتارو) هست. او یه بیگانه هست که برای لیگ شیطان کار میکنه و در صدد نابودی بشریت هست، اما وسواس زیادی داره که از روزهای تعطیلش بهترین استفاده رو ببرد. وارومونو سان همچنین به چیزهای زیبا وسواس داره، پانداها مورد علاقه خاصش هستن. مخالفان او رنجرز هستن، یه گروه سوپرسنتای که ظاهراً از بچههای بامزه در سنین مختلف تشکیل شدهاند. به نظر میرسه آنها در روزهای مرخصی وارومونو سان به طور اشتباه با یکدیگر برخورد میکنند، همکارانش نیز، مهم نیست چطور سعی میکنه از آنها دوری کنه، اما او نمیخواد قداست اوقات فراغت خود را با جنگیدن آلوده کنه.
اگه قسمت اول این انیمه رو ببینی، میفهمی که قراره بیشتر داستانش حول و حوش ماجراجوییهای آقای شرور توی زندگی روزمره ژاپنیها باشه. این موضوع برام که هنوز از چیزهای ساده و پیش پا افتاده لذت میبرم، خیلی جذابه.
مثلاً توی قسمت اول، آقای شرور توی باغ وحش اوئنو با رنجر قرمز، یه نوجوان جدی که ممکنه توی باجه تلفن گم بشه، برخورد میکنه و بهش کمک میکنه ایستگاه قطار رو پیدا کنه. توی مرکز خرید هم ناخودآگاه به دو رنجر دیگه (نارنجی؟) برخورد میکنه که خود رو بچههای گمشده نشون میدن و براش بستنی و کرپ میخره. و آخر سر هم بر سر بستنی مورد علاقهاش توی کنبینی که با یه کالای فصلی عوض شده، عصبانی میشه.
البته میتونم ببینم که این موضوع میتونه تکراری بشه. اما شوخیهای این انیمه خیلی هوشمندانهن و اگه از طنز مشاهدهای کیووجیتسو خوشت میاد، حتماً این انیمه رو دوست خواهی داشت.
همچنین یه گرمی و مهربونی خاصی توی این انیمه وجود داره که به نظر میرسه لازمه یه انیمه با این موضوع داشته باشه. کلاً آقای شرور یه پسر خوبه و شاید یه جایی توی داستان، تناقض ذاتی بین حرفهاش و شخصیتش کشف بشه. یا شاید نه، و فقط برای کمدی پخش بشه.
در هر صورت، من تا زمانی که این انیمه خوب باشه، باهاش مشکلی ندارم و تا الان هم خیلی برام جذاب بوده.
بعنوان عضوی از سازمانی شرور، ژنرال ماموریت پیدا میکنه تا به زمین هجوم بیاره و بشریت رو حذف کنه. منتها حتی موجود ماورای خاکی ای مثل اون هم، نیاز به زمانی برای استراحت داره. حتی تکاوران—تیمی که وقف شکست دادن ژنرال و همکارانش شدن—سد راه بازدیدش از پانداها تو باغ وحش، خریدن بستنی از مغازه، و لذت بردنش از روز مرخصیِ بدون اعمال شرورانه اش که استحقاقش رو داره، نمیشن.
جهت مشاهده این بخش لطفا وارد اکانت خود شوید.