اپیزود 1089 وان پیس، ترکیبی از حال و گذشته بود. از طرفی، حس نوستالژیک اپیزودهای اولیه وان پیس رو داشت و از طرف دیگه، حس تازهای از آینده رو میداد. سریال تقریباً از هر نظر داره به فرم اصلی خودش برمیگرده. البته نمیخوام از وانو انتقاد کنم، چون توی چند سال گذشته کلی دربارهش نوشتم و خیلی چیزا رو دوست داشتم. وانو آرک خوبی بود و نقطه اوج خیلی از موضوعاتی بود که اودا رویش کار میکرد.
اما طول و ایزوله بودن وانو باعث شد که مثل یه حباب کوچیک توی سریال احساس بشه. انگار که وقایع وانو همه چیز رو به سمت خودش میکشید. این احساس با طول باورنکردنی زمان درون متنی و دنیای واقعی که توی آرک سپری شده بود، تشدید شد. وانو المانهای لذتبخش زیادی داشت، اما خیلی از این المانها خیلی متفاوت از بقیه سریال بودند. جزایر و آرک های قبلی هم چنین احساسی داشتند، اما طول وانو این احساسات رو تشدید کرد.
اپیزود 1089 وان پیس، یه بازگشت عالی بود به حال و هوای کلاسیک وان پیس. کلاههای حصیری دوباره دور هم جمع شدن و دارن توی اقیانوس آزاد ماجراجویی میکنن. در همین حال، توی دنیای بزرگتر، اتفاقات هیجانانگیزی داره میافته. دولت جهانی داره توطئههای جدیدی میچینه و جزایری با سلاحهای قدرتمند نابود میشن. این اتفاقات، ساختارهای قدرت موجود رو به چالش میکشه و شکافهای جدیدی توی وضعیت موجود ایجاد میکنه.
هیولاهای دریایی غولپیکر، پدیدههای اقلیمی عجیب، و دعوای زورو و سانجی، همه و همه باعث میشن که وان پیس دوباره به فرم اصلی خودش برگرده. این همون وان پیسیه که من عاشقش بودم و لبخند بزرگی رو روی لبام مینشونه. حتی شخصیتهایی که معمولاً برام جذاب نبودن، مثل سابو، داستانهای فرعی جالبی دارن که باعث میشن من بیشتر بخوام سریال رو دنبال کنم.
اپیزود 1089 وان پیس، از نظر بصری و کارگردانی، فوقالعاده بود. این اپیزود، که از زمان آرک وانو برای سریال معمول شده، در اینجا به سادگی باورنکردنی بود. نمیدانم که تیم Toei انیمیشن چطور میتونه این نوع کار رو برای تلویزیون هفتگی انجام بده، حتی با وجود تعطیلات هفته اضافی که برای این کار با کیفیت فیلم لحاظ شده بود.
پایان قسمت جدید هم عالی بود. این دو، جشنهای شادی ناب برای هر چیزی که وان پیس بوده و میتونه باشه. من عاشق این داستان ماجراجویی دزدان دریایی احمقانه هستم.
جهت مشاهده این بخش لطفا وارد اکانت خود شوید.